Zo de eerste week is voorbij. Het was pittig en verwarrend. Ook een hele zoektocht - in spanning- naar hoe gaat het nu écht in zijn werking? Niet goed weten van het reilen en zeilen maakt mij onzeker. Geen controle hebben over de gang van zaken is ook niet zo mijn ding.
Les 1 die we meenemen naar de psycholoog. Of zal ik die meenemen naar de maatschappelijk werker óf de fysiotherapeut óf toch de ergotherapeut ;-) ? Zo, weten jullie direct met hoeveel mensen ik te maken heb en dan noem ik de revalidatiearts nog niet. Die komt ook af en toe voorbij fietsen.
Wat is het geweldig als ik bij thuiskomst kaarten en zelfs eigengemaakte bloemen op de mat zie liggen van de kids van de school : I love my job !
En dan ben ik gelijk bij het meest vervelende wat ik deze week ervaar: ik mis mijn collega's en de kinderen. Heel het gewone levensritme is overhoop gegooid. En dat is ook een zoektocht, een lastige kan ik je zeggen.
Maar kop op: het is de eerste week en ik hou het nu even nog wat kort en bij wat "randzaken". Twee tegenvallers : het traject duurt 14 (!) weken ipv 12 weken. Ik heb nog gevraagd als ik héél hard mijn best doe, is het dan eerder klaar? No way! 14 weken is 14 weken. Okay dan.
Tweede tegenvaller is dat de ergotherapeut die ik bij de screening had er (voorlopig) niet is. Ik had een klik met haar, ze had me door en prikte al direct een aantal keren door me heen en ze had ook humor, heel veel humor. Maar ik krijg nu mevr. Vrolijk: dus dat zal ook goed gaan komen.
Positieve dingen zijn er ook : Goede koffie. Ze stoken de kachel lekker hoog op. Hele vriendelijke mensen , zowel de behandelaars als de receptioniste en andere mensen die er rond hobbelen.
De eerste gesprekken waren zwaar en pittig maar het was (en is) ook vertrouwd.
Veel reden om God voor te danken.
Tot slot voor deze keer een foto van mijn junkfood wat standaard meegaat. Voor mijn eigen veiligheid maar geen apekoppen want dan sta ik nog meer te stuiteren als ik daar aankom. Want zo'n zak redt het niet in één autoritje naar het revalidatiecentrum ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten