Na een hele zware tweede week begon ik zenuwachtig aan de
derde week. Nóg zenuwachtiger, met als gevolg, hoofdpijn, zere nekspieren en
verkrampte spieren, alles zat “vast”. Erger vond ik dat niet alleen mijn spieren
en lijf zeer deden maar dat ook mijn hart en ziel pijn hadden.
Het eerste gesprek was bij de fysiotherapeut en hij vroeg
hoe het vorige week geweest was. Op mijn antwoord dat ik het héél zwaar had gevonden,
knikte hij en zei verder niets. Toen gebeurde wat ik me niet echt had voorgenomen:
ik begon te huilen. Behoorlijk verkrampt en hij (de fysiotherapeut) zei niks,
deed niks, en ik bleef huilen. Pffffffffffffff……… na een paar minuten zei hij:
het is
ook pittig. Dit is je derde week pas en het zou vreemder zijn als
je er doorheen walste. Ik ben blij dat je lijf zeer doet (aldus de
fysiotherapeut) Nou, gaf ik al hik-snikkend aan: ik niet! Voor ons als artsen
is het een signaal dat het niet goed gaat met je lichaam en daarom ben je hier.
Oké….. de bui zakte af en de ergste spanning trok wat weg.
De tweede sessie was bij de maatschappelijk werker en die
gaf me huiswerk mee.
Daar ben ik niet zo blij mee. Kon ik mij nu na de
donderdagen wat ontspannen en proberen de boel wat los te laten, hetgeen overigens
pas lukte na ruim een dag, geven ze me nu ook nog opdrachten mee. Zodoende
blijf ik in het proces van denken aan en denken over. Confrontatie alom en niet
alleen tijdens de dagen dat ik op moet draven in het revalidatiecentrum. Maar
goed: alles voor het goede doel. Wat is het goede doel trouwens? Ben ik dat?
De psycholoog gooide er ook nog een schep boven op en ik
moest mijn angsten en pijnen benoemen. Daarna gingen we de strategieën opschrijven
die ik nu hanteer met daaropvolgend de vraag of ze werken. Op korte termijn en
op lange termijn. Daar werd ik niet vrolijk van.
Ik gaf aan dat ik bang ben om de controle te verliezen en
niet weet wat dat met mij gaat doen.
Ze gaf me als antwoord: Wij
gaan je leren met controle te bewegen richting het loslaten van je angst
Bij thuiskomst trof ik een hele leuke verrassing. Ik gebruik dit nu als voorbeeld in mijn proces van angsten overwinnen en loslaten en kijken wat er gaat gebeuren.
Kán ik mijn angst overwinnen om in mijn hart te kijken welke spanningen - emoties - angsten er zijn zodat ik dáár mee aan de slag kan gaan?
Ik ga het proberen in de hoop dat het net zoveel vrijheid en blijheid geeft als bij het openen van deze doos.
Ik vind het nu nog heel spannend en ik vraag jullie om hulp en gebed. Ook al ervaar ik Gods nabijheid: makkelijk is het niet.
Kán ik mijn angst overwinnen om in mijn hart te kijken welke spanningen - emoties - angsten er zijn zodat ik dáár mee aan de slag kan gaan?
Ik ga het proberen in de hoop dat het net zoveel vrijheid en blijheid geeft als bij het openen van deze doos.
Ik vind het nu nog heel spannend en ik vraag jullie om hulp en gebed. Ook al ervaar ik Gods nabijheid: makkelijk is het niet.
Ik bid voor je. En ja, het ìs heftig! En ja.....die regels, angsten, strategieën onder ogen zien doet pijn...heel veel pijn....geeft nog meer angst.....Maar wanneer het Licht erop schijnt, het open komt te liggen....en je het aan Jezus overgeeft...stapje voor stapje....komt er bevrijding...
BeantwoordenVerwijderenMaaike
dag Maaike, dat einddoel probeer ik vast te houden maar eng vind ik het wel .... en om in febooktermen te spreken : vind ik nie tleuk
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je bemoediging!
Niet leuk, niet fijn, confronterend, pijnlijk, beangstigend....
VerwijderenEn toch: je gaat het aan! Hou vol. Hou moed. Hij laat niet los! (Kees Kraayenoord).
Respect voor jou!
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenHoi Anja, net gelezen over week drie... pittig hoor! Zoveel sessies... die zoveel losmaken... en dan ook nog huiswerk... in de "vakantie"!
BeantwoordenVerwijderenWaar staat ACT ook weer voor?
En de ballonnen... symbool voor loslaten?
die ballonnen inderdaad een symbool: Die ballon zie ik als symbool voor loslaten ja ... die kreeg ik gestuurd van mijn nichtje in zo;n grote dichte greetz doos: helemaal verrast en blij werd ik er van
Verwijdereneven de spanning van wat zit er in ? en toen de blijheid van een vrolijke ballon
in het echt:
zit er heel veel spanning in mij waaronder angst van hoe gaat het , komt de blindheid terug, en ook die angst zal ik onder ogen moeten leren zien en loslaten ....
loslaten in vertrouwen op God...
en dat vind ik op dit moment heel moeilijk
ACT staat voor Acceptance & Commitment Therapy als je dit intypt bij google komt er heel veel informatie . Teveel om hier te noemen, maar ik kan me er wel in vinden dat ze deze therapie op mij toepassen. Dank voor je reactie
Superlief, die verrassing van je nichtje en goed bedacht!
BeantwoordenVerwijderenDie angst is niet irreëel... heftig!
ACT was in de verpleging Ambulante Compressie Therapie... Heb www.actinactie.nl/ACT.php bekeken. Duidelijk, niet simpel!
Ik vind je moedig! "Moed is vrees die gebeden heeft"